insan sermayesi

Bir kişinin beşeri sermayesi, kişinin çalışmayı bırakana kadar yaptığı işten elde etmeyi umduğu gelecekteki tüm faydaların bugünkü değeri olarak hesaplanır. Finansal sermayeye eklenen bu, bir kişinin toplam servetini temsil eder.

Gelecekteki bir miktar olarak, bu kişi daha genç olduğu için daha büyüktür, çünkü daha yaşlı bir kişi bu kazanımları zaten elde etmiş ve bunları tüketmiş veya biriktirmiş, şimdi mali sermayesinin bir parçasını oluşturmaktadır.

Beşeri sermaye miktarı yaşam boyunca aynı değildir ve yıllar geçtikçe azalır, ancak yatırım yoluyla artabilir. Bir çalışanın eğitimi, deneyimi ve becerileri ekonomik bir değere sahiptir.

Yatırım dünyasında bu, bir kişinin toplam servetinin bir parçası olarak alındığından çok önemli bir kavramdır. Buna karşılık uygun bir varlık tahsis stratejisinin oluşturulmasına özen gösterilir. Genel olarak, beşeri sermaye, sabit gelire (tahvillere) tahsis edilmiş gibi kabul edilir. Bunun nedeni, faydaların dönemsel gelir şeklinde gelmesi ve hisse senetleri (hisse senetleri) kadar risk taşımamasıdır. Bu nedenle, bir kişi parasının yarısını hisse senetlerine, diğer yarısını sabit gelire tahsis etmek istiyorsa, beşeri sermaye faktörünün eklenmesi, finansal sermayesinin özkaynaklara tahsisini artıracak ve sabit geliri azaltacaktır.

İnsan sermayesinin kökeni

Konsept Theodore Schultz ve Gary Becker tarafından geliştirildi. Diğer herhangi bir sermaye türü gibi olduğunu, eğer ona yatırılırsa topluma birçok fayda sağlayabileceğini düşündüler.

Çalışmalarında, toplumların ekonomik büyümesinin çoğunun, beşeri sermaye değişkeninin tanıtılmasıyla açıklanabileceğini savunuyorlar. O zamandan beri ekonomik büyümeyi geleneksel üretim faktörleri, toprak, emek ve sermaye ile açıklamak mümkün değildi.

Bir üretim faktörü olarak insan sermayesi

Beşeri sermayeye yatırım yapılarak faktör verimliliği artırılır ve teknolojik ilerleme teşvik edilir. Buna ek olarak, yatırım yapmak, diğer şeylerin yanı sıra sosyal veya bilimsel faydalar gibi diğer alanlarda da birden fazla fayda sağlayabilir.

Bu nedenle insan sermayesi çok önemli bir üretim faktörü olarak kabul edilir. Öyle ki, Uzawa (1965) ve Lucas (1988) tarafından yapılan çalışmalarda, insan sermayesi faktörünün (H) yerine emek faktörü (L) konularak Cobb-Douglas üretim fonksiyonunun ana değişkeni olarak tanıtılmıştır. ve teknolojiyi (A) ve finansal sermayeyi (k) sürdürmek:

İnsan sermayesinin önemi

İnsan sermayesi sadece bir denklemin parçası olduğu veya alandaki uzmanların buna atıfta bulunduğu için önemli değildir. Tam tersi, çünkü ekonomistler bu değişkeni ekonomide temel bir faktör olduğu için fark etmeye başladılar.

Bununla birlikte, insan sermayesinin önemi, bir şirketin temel birimi olmasında yatmaktadır. Başka bir deyişle, herhangi bir organizasyondaki en değerli ve önemli şey insanlardır. Ve bu nedenle, insan sermayesi.

İnsanlar olmadan şirketler çalışamaz. Verimliliği iyileştirebilir, süreçleri otomatikleştirebilir ve hatta tüm üretimi robotize edebilirsiniz, ancak en önemli rolün her zaman insanlara ait olması gerekir.

Hatta tamamen robotik bir fabrika düşünün. Bazı teknisyenler tarafından monte edilmesi, periyodik izleme ve bakım yapılması mümkün değildir. Elbette robotun gelişimini mümkün kılmak için mühendislere ihtiyaç vardı. Bir de o robot modelini almaya karar veren bir grup insanın müdahalesi neden olmasın.

Kısacası, beşeri sermayenin önemi tartışılmazdır. Şimdi, tüm beşeri sermayenin aynı değere sahip olmadığını da unutmamalıyız. Başka bir deyişle, insan sermayesi diğer şirketlerden daha değerli olan ekipler ve kuruluşlar var.

Şirketlerde insan sermayesi

Bir organizasyonun insan sermayesini belirtmek için insan kaynakları kavramı kullanılır. Şirketler, tamamen, şirketin başarısının anahtarı olan çalışanlarının beceri ve yeteneklerine bağlıdır.

Çoğu zaman bir şirketin çalışanları kadar iyi olduğu söylenir ve bu nedenle insan kaynakları departmanlarının personel seçimine, yönetimine ve optimizasyonuna büyük özen gösterdiği söylenir.