Menaxhimi i kohes

Menaxhimi i kohës është seria e mekanizmave që ka një organizatë kur bëhet fjalë për përcaktimin, në mënyrë efikase, të proceseve të saj. Për ta bërë këtë, ai merr parasysh kohëzgjatjen optimale të detyrave që do të kryhen.

Menaxhimi i kohes

Të gjitha llojet e organizatave kanë metodologji të dobishme biznesi kur menaxhojnë një burim, siç është koha në dispozicion.

Vetë tendenca e kompanive për të maksimizuar burimet e tyre dhe, për rrjedhojë, për të marrë fitime më të mëdha, çon gjithashtu në zvogëlimin e kohës së nevojshme për të kryer detyrat e tyre.

Me fjalë të tjera, bën të nevojshme minimizimin e kohës së shpenzuar për detyrat e tyre, duke ulur kostot në proces. Në këtë kuptim, përdorimi korrekt i kohës i ndihmon kompanitë dhe institucionet të përmirësojnë nivelet e tyre të efikasitetit dhe të jenë më optimale në jetën e tyre të përditshme.

Përfitimet e menaxhimit të kohës

Organizatat gjejnë një sërë avantazhesh për të theksuar kur zbatojnë modele të përkohshme të menaxhimit dhe një përdorim më efikas të kohës së tyre të punës.

Ndër këto avantazhe, dallohen këto:

  • Organizimi dhe përcaktimi i detyrave : Njohja me cilin profesionist bën çdo menaxhim apo aktivitet specifik favorizon uljen e afateve.
  • Ulja e kostos : Ndonjëherë, propozimi i periudhave produktive më të shkurtra dhe më efikase favorizon avantazhe të tjera në drejtim të kursimeve.
  • Matja dhe standardizimi i proceseve : Organizatat propozojnë matje të kohëve mesatare të zhvilluara për secilën detyrë. Në këtë mënyrë, ata janë në gjendje të njohin nivelin e tyre optimal të funksionimit.
  • Burimi i informacionit : Njohja e detyrës së përkohshme për çdo pozicion specifik shërben si një burim informacioni, shumë i dobishëm kur merrni vendime ose zhvilloni strategji të ardhshme.

Strategjitë e menaxhimit të kohës në organizata

Për të reduktuar afatet dhe për të arritur nivelet optimale, kompanitë kanë disa mjete si më poshtë:

  • Specializimi i punës : Pasja e punëtorëve të kualifikuar dhe të specializuar ndihmon për të përmbushur objektivat e prodhimit në më pak kohë dhe duke gjeneruar më pak humbje në efikasitet.
  • Përcaktimi hierarkik i detyrave: Pas pikës së mëparshme, një organizatë duhet të përcaktojë qartë diapazonin e vendimeve dhe ata profesionistë që janë përgjegjës për t’iu përgjigjur pengesave të mundshme ose ngjarjeve të paparashikuara.
  • Njëkohshmëria e proceseve të prodhimit : Aftësia për të marrë përsipër procese të ndryshme në të njëjtën periudhë kohore lejon përdorimin më të mirë të afateve të përcaktuara.
  • Elementet motivuese : Në shumë raste, arritja e një projekti të caktuar ose nivele të ndryshme produktive kërkon marrjen e stimujve të pagave ose llojeve të tjera të shpërblimeve.
  • Tendencat e reja teknologjike. Siç e dimë, korporatat përdorin mjete matëse të procesit me ndihmën e teknologjive të reja. Në këtë mënyrë, është e mundur të maten shpejt dhe në mënyrë të dobishme nivelet e produktivitetit për përpunim të mëtejshëm të të dhënave.