Lufta e klasave është një koncept që i përket socializmit, duke qenë baza teorike e tij. Ajo përcakton se ekzistenca e saj është e nevojshme, duke vendosur si parti antagoniste klasën punëtore ose punëtore dhe borgjezinë kapitaliste.
Parimi i luftës së klasave në një shoqëri ose një ekonomi është gurthemeli i të kuptuarit ose studimit të realitetit që kryhet nga teoritë socialiste, marksiste dhe komuniste.
Ekzistenca e një tensioni apo konflikti të caktuar ndërmjet klasave të ndryshme shoqërore (proletariati kundër borgjezisë kapitaliste) është një shkak i mjaftueshëm për riorganizimin e një shteti me bosht socializmin dhe barazimin e çdo individi me shtetin.
Konceptimi historik i luftës së klasave
Pavarësisht se ky koncept është dukshëm socialist dhe i zhvilluar gjerësisht në teoritë e Marksit apo Engelsit, në to theksohet se historikisht lufta e klasave ka ekzistuar shumë kohë përpara shfaqjes së shoqërisë kapitaliste si rezultat i industrializimit.
Në këtë mënyrë, fenomene të tilla si skllavëria apo ekzistenca e regjimeve feudale me vasalët ose njerëzit e zakonshëm të tyre përkatës kuptohen si shembuj të qartë të ekzistencës së pabarazive në shoqëri të ndryshme në kohë.
Në të njëjtën kohë, vlen të theksohet se për luftën e klasave ekzistojnë pikëpamje dhe koncepte të ndryshme. Kështu, ne mund të gjejmë vizionin anarkist, konservator dhe marksist. Nga koncepti anarkist, lufta e klasave bazohet në origjinën e termit të shpikur nga Nicholas Machiavelli. Nga ana e tij, vizioni konservator nuk karakterizohet nga asnjë moment historik, pasi bazohet në idenë se klasat më të varfra kërkojnë të pasurohen dhe të ndryshojnë statusin e tyre shoqëror. Së fundi, vizioni marksist shënohet qartë nga puna e Karl Marksit, i cili vendos vizionin e tij për këtë temë.
Objektivat e luftës së klasave
Nga pikëpamja teorike socialiste, ekzistenca e luftës së klasave supozon arritjen e disa objektivave:
- Progresi social, politik dhe ekonomik mund të arrihet vetëm nëpërmjet luftës së klasave dhe arritjes (në gjendjen e saj përfundimtare) të diktaturës së proletariatit.
- Është e nevojshme të vendosen në ekstrem elementët antagonistë: proletariati që ofron kapacitetin e tij për të punuar kundër klasës borgjeze që zotëron faktorët e prodhimit në një vend të caktuar dhe punëson të parën.
- E vetmja mënyrë për të shfuqizuar luftën është duke krijuar një shoqëri egalitare dhe pa klasa. Për socializmin, ne flasim për diktaturën e proletariatit me anë të një revolucioni.
- Hapi i nevojshëm përpara këtij qëllimi do të ishte zhvillimi i vetëdijes klasore përkatëse.