Zobowiązanie finansowe to zbywalne papiery dłużne, które firmy i rządy wprowadzają do obiegu jako narzędzie do samofinansowania poprzez przyciągnięcie nowych inwestorów. Zwykle różnią się od obligacji, koncentrując się na okresach długoterminowych, chociaż często jest to bezpośrednio nazywane obligacją (długoterminową).
Posiadanie zobowiązania gwarantuje w przyszłości ściągnięcie kwoty związanej ze spłatą w określonym czasie wraz z wcześniej ustalonymi odsetkami, które będą uzależnione od tego okresu. Innymi słowy, jest to narzędzie finansowania bardzo podobne do obligacji.
Mówi się, że zobowiązania są zbywalnymi papierami wartościowymi, ponieważ są ujęte w ramach regulowanego i konkurencyjnego rynku. Zakłada to istnienie obiegu (czyli kupna i sprzedaży) tego typu produktów finansowych.
Jak wskazano, choć obowiązek częściej kojarzy się z sektorem prywatnym, istnieje również modalność publiczna poprzez obligacje emitowane przez kraje jako model finansowania publicznego.
W obu przypadkach mówilibyśmy o szczególnie użytecznym instrumencie finansowania, jeśli chodzi o pozyskanie większego finansowania i rozwój działalności gospodarczej.
Charakterystyka zobowiązania
Istnieje szereg cech, które definiują ten rodzaj produktu finansowego:
- Są uważane za bardziej zwinny i ekonomiczny model finansowania niż tradycyjna pożyczka od instytucji kredytowych.
- W przypadku spółek, w przeciwieństwie do akcji, nie zakładają wydania części przedsiębiorstwa lub części jego kontroli.
- Posiadają, podobnie jak inne rodzaje tytułów, elementy takie jak data waluty, kwota, powiązana stopa procentowa i data wygaśnięcia. Wszystkie wyrażone w potwierdzonym i urzędowo regulowanym dokumencie lub tytule.
- Najczęściej spotykaną opcją zobowiązania jest długoterminowe zabezpieczenie o stałym dochodzie.
Obowiązek w zakresie rentowności
Często kojarzą się z wysokimi zyskami i wysokimi stopami procentowymi, co czyni tego typu produkty bardzo atrakcyjnymi. Należy wskazać, że zawsze, gdy występuje większa marża zysku, wiąże się z tym większe ryzyko.
Z punktu widzenia inwestora te papiery wartościowe przynoszą wyższe zyski niż inne, biorąc pod uwagę wyższe stopy procentowe, z jakimi są sparowane.
Posiadanie przez inwestora zobowiązania spółki lub długu określonego kraju gwarantuje, że ma on zobowiązanie do zwrotu przedmiotowej kwoty w określonym czasie, właśnie po wygenerowanych odsetkach (tzw. kuponach).
Te korporacyjne papiery dłużne mają również termin pełnej spłaty, zwany datą wygaśnięcia.
Różnica między zobowiązaniem a obligacją
Z definicji są one zwykle identyfikowane jako pojęcia synonimiczne. Dzieje się tak, ponieważ w świecie anglosaskim termin bond jest uogólniony.
W praktyce gospodarczej uważa się, że obligacje obejmują produkty finansowe o terminie zapadalności poniżej pięciu lat, natomiast obligacje skierowane są na dłuższe okresy.