Różnica między deficytem publicznym a długiem publicznym

Różnica między deficytem publicznym a długiem polega na tym, że pierwsza jest zmienną przepływu, a druga jest zmienną zapasów. Innymi słowy, deficyt publiczny reprezentuje różnicę między dochodami a wydatkami w danym roku. Tymczasem dług jest zmienną, do której dodaje się lub odejmuje deficyt. Rezultatem jest całkowity dług publiczny.

Warto wspomnieć, że deficyt publiczny, będący różnicą, może być dodatni lub ujemny. Jeżeli wydatki są większe niż dochód, to różnica (dochód – wydatki) będzie ujemna. I odwrotnie, jeśli dochód jest większy niż wydatki, różnica (dochód – wydatki) będzie dodatnia. Kiedy różnica jest ujemna, nazywa się to deficytem publicznym. Wręcz przeciwnie, gdy różnica jest dodatnia, nazywa się ją nadwyżką publiczną. Chociaż prawdą jest, że choć pod różnymi nazwami, jest to ta sama wielkość.

• Zobacz znaczenie nadwyżki
• Zobacz znaczenie deficytu

Sposoby finansowania deficytu publicznego

W celu sfinansowania deficytu publicznego w kolejnych latach państwo może działać na trzy sposoby:

1. Poprzez podatki: to jest to, co znamy jako politykę fiskalną , podnosząc podatki, mogą pobierać więcej, a rząd odpowiada.
2. Emisja pieniędzy: jest to metoda, która nie jest już stosowana w krajach rozwiniętych. Generuje inflację i deprecjonuje walutę narodową, uniemożliwiając prawidłowe funkcjonowanie i rozwój krajowej gospodarki.
3. Emisja długu publicznego: Skarb Państwa pozyskuje finansowanie, emitując aktywa w różnych okresach czasu (obligacje, weksle itp.), za które musi zapłacić inwestorom określoną rentowność. Emisja ta musi być dozwolona przez prawo i respektować ograniczenia nałożone na nią w ogólnych budżetach państwa. Im większe jest zadłużenie państwa i jego potrzeby finansowe, tym bardziej skomplikowane jest jego pozyskanie dla firm prywatnych, ponieważ konkurują one z państwem i muszą płacić więcej, co sprawia, że ​​ich finansowanie jest droższe i mniej konkurencyjne. co znamy jako efekt wypierania , czyli sytuację, która wypiera prywatne zadłużenie z rynku.

W niniejszej sprawie Skarb Państwa emituje obligacje i bony o różnych terminach zapadalności (emisja długu publicznego). Wyobraźmy sobie, że dzisiaj emitujesz 1 miliard euro w formie obligacji o 10-letnim terminie zapadalności. Inwestorzy otrzymają okresowe oprocentowanie na 10 lat w zamian za finansowanie w tym czasie Państwa do terminu zapadalności.

Skumulowana „żyjąca” suma emisji Skarbu Państwa w celu sfinansowania deficytu publicznego jest tym, co nazywamy długiem publicznym. Zwykle jest również wyrażany jako procent PKB na ten rok.

Z tego powodu deficyt publiczny może wynosić -5,9% i jest zgodny z długiem publicznym, który stanowi 99,3% PKB, jak widać w tabeli poniżej w Hiszpanii.