Komunikacja intrapersonalna

Innymi słowy, jest to dialog wewnętrzny, w którym jednostka zastanawia się nad aspektami swojego życia lub informacjami zewnętrznymi

Komunikacja intrapersonalna to coś, co wykonują wszyscy ludzie. Prowadzenie własnej rozmowy z samym sobą i prywatnie pomaga zastanowić się nad pewnymi aspektami, stworzyć wewnętrzny język, negatywny lub pozytywny, i dać głos własnym myślom.

Ta komunikacja może mieć różne skutki w zależności od podejścia zastosowanego przez samą jednostkę. Na przykład refleksyjna, negatywna lub pozytywna.

Wiele negatywnych myśli lub ograniczających przekonań może powstać z tych wewnętrznych dialogów, które prowadzą ludzie.

Jednak w innych przypadkach komunikacja wewnętrzna ma na celu wywołanie zachęty i pozytywnego nastawienia do samej osoby.

Charakterystyka komunikacji intrapersonalnej

Oto główne cechy tego rodzaju komunikacji:

• Jednostronny: jest to komunikacja, która rozwija się z samym sobą. Ta sama osoba jest nosicielem wiadomości i jej odbiorcą.
• Spontaniczny: pojawia się bez przewidzenia, jest czymś nieuniknionym, co się objawia i czasami nie jest łatwo nim zarządzać, ponieważ jeśli chodzi o coś negatywnego, może stworzyć błędne koło.
• Można użyć różnych osób: Ten rodzaj dialogu można prowadzić zaczynając od siebie lub używając trzeciej osoby. Wiele osób zwraca się do siebie po imieniu. Na przykład Antonio, masz zły adres.
• Służą jako filtr: prowadzone rozmowy mogą być manifestowane w celu cenzurowania niektórych własnych zachowań lub dostosowania się do kontekstu, w którym dana osoba się znajduje. Celem jest odpowiednie zachowanie na poziomie społecznym, z uwzględnieniem najbardziej społecznie akceptowanych zachowań.
• Pozytywne podejście: Niektóre z tych dialogów mogą powstać z myślą o osiągnięciu własnej motywacji i pozytywnego nastawienia. Na przykład, gdy tenisista gra w tenisa i jest zachęcany.
• Negatywne podejście: Czasami generowana komunikacja jest negatywna, samokrytyczna i zorientowana na wyciągnięcie z siebie tego, co najgorsze. Może to generować niepokój i inne rodzaje problemów, które wpływają na przykład na samoocenę danej osoby.
• Refleksja: Osoby, które utrzymują komunikację intrapersonalną, używają jej również do refleksji nad sobą lub w odniesieniu do wiadomości lub informacji zewnętrznych.

Przykład komunikacji intrapersonalnej

Komunikacja intrapersonalna może odbywać się nawet na głos lub poprzez wewnętrzne dialogi. Jest to rodzaj komunikacji, którego trudno uniknąć i charakteryzuje się tym, że prowadzi ją ta sama osoba.

Przykładem komunikacji intrapersonalnej byłby sportowiec, który gra w mistrzostwach piłki nożnej i nieustannie zachęca się do zaoferowania swojej najlepszej wersji.

Znaczącym przykładem tego typu komunikacji jest również osoba, która jest zła na krewnego i obwinia się za to, co się stało, wywołując wewnętrzny dialog pełen wyrzutu.