Gig ekonomia

Innymi słowy, gig economy lub gig economy to pojęcie, które odnosi się do nowych formatów, które pojawiły się w odniesieniu do świata pracy i stosunków pracy. Dlatego mówimy o stosunkach pracy, które ewoluowały, przechodząc od stałego i ciągłego stosunku pracy do jednorazowego i ograniczonego w czasie (tymczasowego) stosunku pracy.

Gig economy odnosi się zatem do tych nowych stosunków pracy, konkretnych i określonych (przejściowych).

W tym sensie pojęcie „gig” to pojęcie używane w świecie muzycznym, które odnosi się do krótkich występów wykonywanych przez grupy lub zespoły muzyczne. W ten sam sposób, ekstrapolując do świata gospodarczego, termin „gig economy” odnosi się do tych stosunków pracy, które pojawiły się jako alternatywa dla tradycyjnego zatrudniania, w którym czas pracy jest bardzo krótki, zatrudnianie jest realizowane w terminowym sposób (tymczasowy), w jakim relacja kończy się wraz z zakończeniem pracy.

Innymi słowy, do tego celu zatrudniany jest niezależny (autonomiczny) profil, a my finalizujemy relację z dostawą towaru lub usługi oraz płatnością za to.

Geneza gospodarki koncertowej

Globalizacja, cyfryzacja, a także inne czynniki pozwoliły obywatelom na lepsze łączenie się ze sobą, przy jednoczesnym generowaniu nowych form pracy.

Dzięki komputerowi mamy dziś pracowników w Kolumbii, którzy programują dla firmy w Kanadzie. Na przykład w Wielkiej Brytanii istnieją profile freelancerów, które oferują swoje usługi w Japonii, podczas gdy są profile japońskie, które to robią w Australii. Cyfryzacja pozwoliła na połączenie przez sieć całego świata. A inżynier z Doliny Krzemowej, poprzez sieć, może świadczyć swoje usługi w Hiszpanii lub Peru.

Ponadto, ponieważ od pracownika nie jest wymagana wyłączność, możemy zatrudnić inżynierów, którzy wykonują swoją pracę w dużych międzynarodowych korporacjach do wykonywania zadań w naszej firmie. To bez konieczności płacenia stratosferycznej kwoty, która sugerowałaby zatrudnienie go na zasadzie wyłączności, a nawet po wykonaniu zadania.

I jest to, że gig economy w pewien sposób wynika ze zjawisk takich jak te, o których mowa. Jego pojawienie się było przełomem i nieskończonymi możliwościami dla wielu profesjonalistów.

Niezależni profesjonaliści, którzy za pośrednictwem kanałów cyfrowych lub fizycznie, jeśli mówimy o lokalnej pracy, mogą oferować swoje usługi i pobierać za nie opłaty. Bez konieczności zatrudniania ich przez pracodawcę na czas nieokreślony, a także przypisywania za to miesięcznego wynagrodzenia. Praca jest wykonana, naliczana opłata, a związek zostaje rozwiązany. Bez wyłączności, która uniemożliwia nam pracę dla wielu firm.

Ekonomia koncertów oparta na niskich kwalifikacjach: fałszywe samozatrudnienie

Jednak po kryzysie gospodarczym 2008 r. rewolucja na rynku pracy sprawiła, że ​​gig economy nabrało większego znaczenia. Trudna sytuacja na rynku pracy zmotywowała wielu obywateli do wejścia w nową gospodarkę, w której pracodawca nie podejmuje ryzyka, a pracownik może zarabiać na życie bez konieczności pracy wyłącznie dla jednego pracodawcy.

W ten sposób wielu pracodawców wybrało ten nowy format zatrudniania, ze względu na ryzyko wzrostu kosztów pracy po kryzysie gospodarczym. W ten sam sposób trudność w znalezieniu pracy zmotywowała wielu profesjonalistów do samodzielnego podjęcia kariery zawodowej jako wolny strzelec w poszukiwaniu klientów na całym świecie, którym mogliby świadczyć różnorodne usługi. Tym samym gig economy zdobywała coraz więcej zwolenników, generując platformy i duże firmy, w których gig economy definiuje swój sposób działania.

Na przykład Uber czy Uber eats, Glovo czy Rappi m.in. świadczą określone usługi w zamian za wynagrodzenie. W takim przypadku profesjonalista dokonuje określonych wysyłek żywności i pobiera opłaty za wykonaną wysyłkę. Na tych platformach wszyscy pracownicy znajdują się w takiej samej sytuacji. Gig economy definiuje modele zatrudniania w tych firmach, w których pracownicy wykonują określone zadania, za które otrzymują wynagrodzenie, bez stałej i ciągłej więzi umownej z pracodawcą.

Jednak te prace wymagające niskich kwalifikacji były raczej wizytówką ekonomii koncertów, która kryje wiele wysoce wątpliwych aspektów do rozważenia. Profil fałszywego samozatrudnionego jest profilem, który powstaje jako bezpośrednia konsekwencja ekonomii gig. Wygląda na to, że jest samodzielnym pracownikiem, ale wykonuje polecenia dyktowane przez firmę.

Zalety i wady ekonomii koncertowej

W ten sam sposób, w jaki gospodarka gigowa przedstawia szereg zalet dla pracodawców i pracowników, pojawienie się gospodarki gigowej ma oczywiście również wady. W ten sam sposób, w jaki cyfryzacja i globalizacja umożliwiły pewne działania, których wcześniej nie mogliśmy przeprowadzić, pojawienie się gig economy i nadużywanie tego systemu przez firmy wygenerowało sytuację bardzo niepokojącej niepewności na rynku pracy, ponieważ zobaczymy poniżej.

Dlatego wśród zalet oferowanych przez ekonomię koncertów należy wyróżnić następujące:

• Elastyczne godziny, nie ma harmonogramów.
• Oszczędność kosztów dla pracodawcy.
• Większa zdolność pojednawcza pracownika.
• Lepsza jakość życia.
• Nie ma wyłączności.
• Możliwość generowania wielu źródeł dochodu.
• Pełna niezależność.

Wady obejmują również:

• Nie ma stałej lub minimalnej płacy.
• To może być niepewna praca.
• W przypadku zwolnienia nie przysługuje zasiłek dla bezrobotnych.
• Emerytura, na którą jest zwykle odprowadzana, jest bardzo niska.
• Generuje wysoki wskaźnik zatrudnienia tymczasowego.
• Na ogół nie oferują nam świadczeń socjalnych.
• Więcej rozproszeń i trudności z samodzielnym zarządzaniem czasem.
• Niepewność rynku pracy, gdy firmy nadużywają.

A przed zakończeniem należy zauważyć, że ekonomia koncertów jest bardzo szeroka i obejmuje wszelkiego rodzaju pracowników. Dlatego należy zauważyć, że prawnik, który pracuje w gospodarce koncertowej, to nie to samo, co pracownik o niskich kwalifikacjach w złych warunkach.

Przykład firm z branży Gig Economy

Na koniec spójrzmy na kilka przykładów firm, które działają lub działały w gospodarce koncertowej.

Amazonka

Amazon, gigant technologiczny, to firma, która wykorzystała w swojej firmie mechanizmy gig economy. W tym sensie wielu pracowników, niezależnych specjalistów, pracuje w domu nad projektami rozwijanymi przez Amazon.

Są oni wynagradzani za świadczone usługi i nie mają wyłączności na Amazon, ale pracują również dla innych firm z sektora; nawet konkurenci.

Manzana

Podobnie jak Amazon, Apple jest firmą, która wykorzystała ekonomię koncertów, oferując pracę freelancerom, którzy mieliby rozwijać i świadczyć usługi dla firmy z Cupertino.

Ponadto Apple zatrudnia techników do wykonywania jednorazowych napraw produktów dla klientów, za które płaci. Bardzo podobny do obsługi klienta, z którego część jest zlecana na zewnątrz w formie pracy tymczasowej oferowanej przez gig economy.

Uber lub Uber je

Uber jest prawdopodobnie najbardziej znaną firmą zajmującą się ekonomią koncertów. Firma transportowo- dostawcza działa w pełni w formacie proponowanym przez gig economy. Zarówno kierowcy, jak i jeźdźcy są zatrudniani autonomicznie i niezależnie, bez stałego połączenia między pracownikiem a pracodawcą.

Platformy, które ma Uber oferują zlecenie lub wyjazd tym pracownikom, czyli docelowo tym, którzy akceptują usługę i cenę oferowaną przez platformę, od której odejmowana jest prowizja.

Rappi

Rappi to kolumbijska międzynarodowa firma, która działa jako platforma pośrednicząca między różnymi typami użytkowników. Podobnie jak Uber, świadczy usługi dostawy do domu.

W ten sposób łączy użytkowników, którzy chcą otrzymać dany towar w domu, z freelancerami, którzy mają dany towar. Pracownicy ci pobierają opłatę za wykonaną przesyłkę, z której platforma pobiera prowizję za zarządzanie, którą otrzymują jako świadczenie.