Eurocredit odnosi się do operacji międzynarodowych, za pośrednictwem których podmiot finansowy lub instytucja udziela pożyczki osobie fizycznej, firmie, instytucji lub rządowi w innej walucie niż ta, która jest w toku na danym terytorium.
Ten rodzaj kredytu lub pożyczki bankowej jest zwykle udzielany za pośrednictwem eurowalut, to znaczy depozyty wyceniane w walucie lub walucie obcej składają się na kredyty dostarczane w tego rodzaju operacjach bankowych.
Podobnie jak w przypadku pojęcia euro-waluty, użycie przedrostka „euro” tłumaczy się pochodzeniem i ekspansją tego rodzaju kredytu w strefie euro. Jednak definicja została utrzymana w czasie i obejmuje dowolne terytorium i walutę na świecie.
Z drugiej strony, najczęstszą rzeczą w życiu gospodarczym jest to, że eurokredyty są przyznawane z wcześniej ustalonymi terminami zapadalności i lokowane w średnim i długim okresie. Kolejnym ważnym szczegółem tego typu operacji jest to, że towarzyszy jej odpowiednia zmienna stopa procentowa, która wpływa na spłatę pożyczki. Kurs ten jest zwykle ustalany z uwzględnieniem zwrotów różnych walut na rynku i ich ewolucji, a także wycenianych w nich depozytów.
Należy podkreślić, że w przypadku eurokredytów wymaga się, aby ich beneficjent był agentem nienależącym do rynku międzybankowego. Podstawowym przykładem Eurokredytu jest na przykład pożyczka udzielona przez bank francuski wyceniana w dolarach.
Zrzeszony eurokredyt
Dość powszechna jest możliwość, że eurokredytu udziela stowarzyszenie lub grupa banków, przyjmując to zjawisko za nominał uzwiązkowionego eurokredytu.
Ten rodzaj kredytu zwykle powstaje w wyniku dążenia do zmniejszenia ryzyka lub przynajmniej rozłożenia go między uczestniczące podmioty, zwłaszcza jeśli mówimy o dużych kwotach do pożyczenia.