Eurodolar to każdy depozyt w dolarach poza Stanami Zjednoczonymi. Pieniądze te nie podlegają jurysdykcji Rezerwy Federalnej Stanów Zjednoczonych, podmiotu kierującego polityką monetarną tego kraju.
Eurodolary stanowią duże sumy pieniędzy na całym świecie, ponieważ dolar jest główną walutą rezerwową. Innymi słowy, jest to środek wymiany najczęściej używany w transakcjach międzynarodowych.
Z tego powodu na całym świecie wielcy inwestorzy i biznesmeni zajmujący się handlem zagranicznym muszą oszczędzać i / lub finansować się w walucie amerykańskiej.
Pochodzenie eurodolara
Pochodzenie terminu eurodolar nie jest związane z euro, ale z zimną wojną. Po II wojnie światowej w europejskich bankach zaczęto lokować depozyty dolarowe, głównie przez inwestorów chińskich i sowieckich.
Ci biznesmeni chcieli oszczędzać w stabilnej walucie, takiej jak ta z Ameryki Północnej. Obawiali się jednak, że ich konta w amerykańskim systemie bankowym zostaną skonfiskowane. To w odwecie za wrogie działania ich rządów, takie jak inwazja Związku Radzieckiego na Węgry w 1956 roku.
Kontrakty terminowe na eurodolara
Kontrakty terminowe na eurodolara są przedmiotem obrotu na giełdzie Chicago Mercantile Exchange (CME). Są to transakcje, w których banki ustalają dziś oprocentowanie kredytu, który zostanie zrealizowany w późniejszym okresie.
Należy zauważyć, że kontrakty terminowe na eurodolary stanowią cenne narzędzie dla inwestorów, ponieważ pozwalają im chronić się przed wahaniami stóp procentowych.
Na przykład spójrzmy na przypadek kontraktu forward na eurodolar na 10 000 USD. Załóżmy, że miesięczna stopa procentowa wynosi dziś w styczniu 0,8%, a dla pożyczki, która zostanie udzielona w kwietniu, uzgodniono stawkę 1%.
Jeśli w ciągu trzech miesięcy oprocentowanie przekroczy 1%, dłużnik pozyskał finansowanie po niższych kosztach. Jeśli jednak stopa spadnie poniżej 1%, biznes będzie opłacalny dla wierzyciela, ponieważ otrzyma większe odsetki.