Milieueffectrapportage (MER)

Het is een belangrijk instrument om de haalbaarheid van een project te bepalen en, op basis daarvan, de goedkeuring van de institutionele autoriteiten voor de totstandkoming ervan. Daarom kan het worden beschouwd als een methode om werken of activiteiten te reguleren, gericht op het vermijden of verminderen van negatieve effecten op het milieu.

De projecten kunnen van verschillende aard zijn, zoals landbouw, productie, mijnbouw, bosbouw, toerisme, enz. En ze kunnen van kleine proporties zijn, zoals de bouw van een microhotel tot de bouw van een waterkrachtcentrale.

Aangezien het proces van het identificeren van mogelijke effecten sociale, economische en culturele gevolgen heeft en de toekomst van ecosystemen in gevaar brengt, kunnen de personen die betrokken zijn bij de milieueffectbeoordeling zijn: de eigenaar van het te bouwen werk, de gemeenschap, maatschappelijke organisaties, adviseurs , onderzoekers, ingenieurs, biologen, architecten, investeerders, autoriteiten, onder anderen.

Belang van milieueffectrapportage

In de wetgeving van meer dan 100 landen bestaat de toepassing van milieueffectrapportage, met name wanneer het uit te voeren project wordt gefinancierd met middelen van de Wereldbank of de Inter-Amerikaanse Ontwikkelingsbank, om er maar een paar te noemen.

Vandaar het belang van deze beoordeling in milieuaangelegenheden. En is dat, gezien de nauwe relatie die bestaat tussen menselijke activiteiten en natuurlijke omgevingen, essentieel om te proberen de effecten in het heden en in de toekomst te voorspellen?

Voordelen van milieueffectrapportage

Een van de meest prominente voordelen zijn:

• Opname van verschillende bevolkingsgroepen en natuurlijke omgevingen.
• Voer kwantificeerbare en traceerbare prognoses uit die aan besluitvormers kunnen worden verstrekt.
• Ken de acties die risico’s beperken.
• Ken de effecten van tevoren om erop te anticiperen of grote risico’s te vermijden.
• Voorkom dat een slechte planning leidt tot stopzetting van projecten en mogelijk verlies van investeringen.
• Ken van tevoren de wetten die moeten worden nageleefd op het gebied van milieu. Dat zal de kosten voor investeerders en eigenaren verlagen, evenals de milieukosten.
• Vermijd de kosten van een remedie in ruil voor preventie.

Milieueffectbeoordelingsprocedure (PEIA)

De manier waarop het wordt uitgevoerd, hangt af van de wetgeving van elk land en over het algemeen is de procedure technisch. Daarnaast heeft het International Institute for Sustainable Development (IISD) een handleiding ontworpen met als doel het geven van training in sleutelcapaciteiten, binnen het kader van de respectieve wetgeving.

In die zin zijn in het algemeen de te volgen stappen voor een milieueffectrapportage vastgelegd:

1. Screeningproces: via welke methodologieën worden gebruikt om te weten of de effecten die een project kan hebben op het milieu en het welzijn ernstig genoeg zijn om een ​​volledige milieueffectbeoordeling te rechtvaardigen.
2. Selectieproces: waarin de te definiëren doelen, doelstellingen en principes van het projectgebied worden vastgesteld, evenals de parameters.
3. Impactevaluatie en mitigatie: Hier worden de effecten van het geplande project en de beschikbare opties voor het milieu, de samenleving, de economie en de overlevingsmiddelen geëvalueerd; evenals de manier die wordt voorgesteld om de schadelijke effecten te verminderen, door alternatieven te bieden.
4. Impactbeheer: er worden methoden voorgesteld voor het bewaken en aanpakken van de manier waarop een noodsituatie zou worden aangepakt in het licht van risico’s.
5. Rapportage: In deze stap wordt het document opgesteld met de details van de voorgaande stappen.
6. Herziening van het rapport en verlening van licentie: Hier wordt de juistheid en actualiteit van de informatie, evenals de gebruikte methodologie, bevestigd. In het geval dat alles in overeenstemming is met wat is vastgesteld door de autoriteit, zou de bijbehorende toestemming worden gegeven voor de realisatie van het project.

Afhankelijk van het resultaat van de beoordeling kan de autoriteit er echter voor kiezen om:

1. Autoriseer de uitvoering van het project of de activiteit zoals gevraagd.
2. Autoriseer, maar voorwaardelijk, het project. Dat wil zeggen, zolang bepaalde wijzigingen worden aangebracht, waardoor negatieve milieueffecten worden voorkomen of beperkt.
3. Autorisatie weigeren en de laatste wordt over het algemeen gegeven, als:
   1. Het druist in tegen elke wet, regel of voorschrift.
   2. Wanneer het een of meer soorten in gevaar brengt die zijn aangemerkt als bedreigd of met uitsterven bedreigd.
   3. Er wordt valse informatie gedetecteerd.