M4

In de loop van de tijd zijn de criteria voor het berekenen van de verschillende monetaire aggregaten gewijzigd. In het geval van Banco de México (Banxico) omvatte het M3-aggregaat in 1999 bijvoorbeeld de niet-ingezeten sector met hun respectieve deposito’s en aangehouden overheidspapier. Vanaf 2018 wordt deze omvang geregistreerd in het M4-aggregaat.

We mogen niet vergeten dat M3, naast M2, repo’s, participaties van fondsen op de geldmarkt, termijndeposito’s, termijnrepo’s en schuldinstrumenten zoals particuliere en openbare obligaties (schatkistpapier), maar met een looptijd tot twee jaar.

Op onze beurt moeten we erop wijzen dat M2 overeenkomt met M1 plus zichtrekeningen, kortetermijndeposito’s, spaarboekjes en dagelijkse terugkoopovereenkomsten.

M1 is het monetaire aggregaat dat alle contanten omvat die in handen van het publiek beschikbaar zijn om transacties uit te voeren, zowel liquide geld als direct opvraagbare deposito’s van financiële instellingen en bankreserves bij de centrale bank van het betreffende land.

Er kan dan worden geconcludeerd dat M4, ook wel bekend als liquide middelen in handen van het publiek, niet alleen geld met kortetermijnliquiditeit omvat, maar ook die langetermijninstrumenten die zijn uitgegeven door particuliere entiteiten of de overheid. Het wordt ook wel liquide middelen in de handen van het publiek genoemd.

In het bijzonder houdt de M4 rekening met al die grootheden van de M3 en de verzameling van alle middelen die zijn gestort in bancaire en financiële schuldinstrumenten die zijn uitgegeven in het land dat niet-ingezetenen hebben.

Het is ook de moeite waard om te onthouden dat een monetair aggregaat een kwantificering is van het concept geld, waarin de elementen zijn opgenomen die in de economie als betaalmiddel worden gebruikt. Voor de waardering worden de verplichtingen van financiële instellingen in acht genomen.

Instrumenten toegevoegd door de M4

De instrumenten die de M4 toevoegt, zijn eigenlijk:

• Schatkistpapier: Dit zijn schuldbewijzen uitgegeven door de overheid. De looptijd is meestal maximaal achttien maanden. Aan het einde van deze periode ontvangt de houder opnieuw het geïnvesteerde kapitaal plus een vaste rente. Het is een vastrentend instrument.
• Promissory notes: Het is een document dat een belofte om te betalen vertegenwoordigt. Dit voor een bepaald bedrag en binnen een afgesproken termijn. Het is een krediettitel die een formele verbintenis vastlegt.
• Obligaties: Het zijn schuldinstrumenten. De emittent ontvangt een betaling van de koper, in ruil voor een vergoeding in de toekomst, hetzij periodiek, hetzij in een eenmalige betaling op de vervaldag. Dit op basis van een rente die vast of variabel kan zijn. De obligaties kunnen op korte of lange termijn worden uitgegeven (in het geval van M4 worden de laatste toegevoegd, vergeleken met M3).

M4-formule

Het M4-aggregaat wordt als volgt berekend:

M4 = M + B + T + TD + DB + DP2 + D3M + FMM + CTA + TDPP + BON + LT + PG

Waar:

• M: Munten.
• B: Bankbiljetten.
• T: Overboekingen.
• TD: Gebruik van debetkaarten.
• DB: Automatische incasso.
• DP2: Deposito’s met een looptijd korter dan twee jaar.
• D3M: Deposito’s die kunnen worden verzilverd met een opzegtermijn van 3 maanden.
• FMM: Geldmarktfondsen.
• CTA: Tijdelijke toewijzing van activa.
• TDPP: particuliere of openbare schuldbewijzen met een looptijd van minder dan twee jaar.
• BON: Obligaties.
• LT: schatkistpapier.
• PG: promessen.

Concluderend vertegenwoordigt het monetaire aggregaat van liquide activa in handen van het publiek (ALP) het bedrag aan liquide activa dat in omloop is.