Intrapersoonlijke communicatie is een communicatie waarbij een persoon een gesprek met zichzelf voert en daarom te allen tijde de rol van zender en ontvanger heeft.
Met andere woorden, het is een eigen interne dialoog waarin een individu reflecteert op aspecten van zijn leven of externe informatie
Intrapersoonlijke communicatie is iets dat alle mensen uitvoeren. Het voeren van een eigen gesprek met jezelf en privé helpt je om te reflecteren op bepaalde aspecten, een innerlijke taal te creëren, negatief of positief, en stem te geven aan je eigen gedachten.
Deze communicatie kan verschillende effecten hebben, afhankelijk van de benadering die de persoon zelf gebruikt. Bijvoorbeeld reflecterend, negatief of positief.
Veel negatieve gedachten of beperkende overtuigingen kunnen voortkomen uit deze interne dialogen die mensen hebben.
Bij andere gelegenheden wordt die interne communicatie echter uitgevoerd om aanmoediging en positiviteit jegens de persoon te genereren.
Kenmerken van intrapersoonlijke communicatie
Dit zijn de belangrijkste kenmerken van dit type communicatie:
- Eenzijdig: het is een communicatie die zich met jezelf ontwikkelt. Dezelfde persoon is de drager van het bericht en de ontvanger ervan.
- Spontaan: het ontstaat zonder te voorzien, het is iets onvermijdelijks dat zich manifesteert en soms is het niet gemakkelijk te beheren, want als het om iets negatiefs gaat, kan het een vicieuze cirkel veroorzaken.
- Verschillende mensen kunnen worden gebruikt: Dit type dialoog kan worden uitgevoerd vanuit het zelf of met behulp van de derde persoon. Veel mensen spreken zich bij naam aan. Antonio, je hebt bijvoorbeeld het verkeerde adres.
- Ze dienen als een filter: de gesprekken die worden gevoerd kunnen worden gemanifesteerd om een deel van hun eigen gedrag te censureren of om zich aan te passen aan de context waarin de persoon zich bevindt. Het doel is om zich op sociaal niveau gepast te gedragen, rekening houdend met de meest sociaal geaccepteerde gedragingen.
- Positieve benadering: Sommige van deze dialogen kunnen ontstaan met het idee om zelfmotivatie en positiviteit te bereiken. Bijvoorbeeld wanneer een tennisser een tenniswedstrijd speelt en aangemoedigd wordt.
- Negatieve benadering: Soms is de communicatie die wordt gegenereerd negatief, zelfkritisch en gericht om het slechtste uit jezelf te halen. Dit kan bijvoorbeeld angst en andere soorten problemen veroorzaken die het zelfrespect van de persoon aantasten.
- Reflectie: Personen die intrapersoonlijke communicatie onderhouden, gebruiken deze ook om te reflecteren op zichzelf of met betrekking tot nieuws of externe informatie.
Voorbeeld van intrapersoonlijke communicatie
Intrapersoonlijke communicatie kan zelfs hardop of via interne dialogen plaatsvinden. Het is een type communicatie dat moeilijk te vermijden is en wordt gekenmerkt doordat het door dezelfde persoon wordt uitgevoerd.
Een atleet die een voetbalkampioenschap speelt en zichzelf voortdurend aanmoedigt om zijn beste versie te bieden, zou een voorbeeld zijn van intrapersoonlijke communicatie.
Een persoon die boos is op een familielid en zichzelf de schuld geeft van wat er is gebeurd, waardoor een interne verwijtende dialoog ontstaat, is ook een belangrijk voorbeeld van dit soort communicatie.