Mat á umhverfisáhrifum (EIA)

Það er mikilvægt tæki sem gerir kleift að ákvarða hagkvæmni verkefnis og, út frá því, samþykki stofnanayfirvalda fyrir kynslóð þess. Þess vegna má líta á það sem aðferð til að stjórna verkum eða starfsemi, með áherslu á að forðast eða draga úr neikvæðum áhrifum á umhverfið.

Verkefnin geta verið annars eðlis eins og landbúnaður, iðnaður, námur, skógrækt, ferðaþjónusta o.fl. Og þeir geta verið af litlum hlutföllum eins og byggingu örhótels til byggingar vatnsaflsvirkjunar.

Í ljósi þess að ferlið við að greina möguleg áhrif hefur félagsleg, efnahagsleg, menningarleg áhrif og kemur í veg fyrir framtíð vistkerfa, geta einstaklingar sem taka þátt í mati á umhverfisáhrifum verið: eigandi verksins sem á að byggja, samfélagið, borgaraleg samtök, ráðgjafar. , vísindamenn, verkfræðingar, líffræðingar, arkitektar, fjárfestar, yfirvöld, meðal annarra.

Mikilvægi mats á umhverfisáhrifum

Í löggjöf meira en 100 landa er beiting mats á umhverfisáhrifum til staðar, sérstaklega þegar verkefnið sem á að framkvæma er fjármagnað með fjármagni frá Alþjóðabankanum eða Inter-American Development Bank, svo eitthvað sé nefnt.

Þess vegna mikilvægi þessa mats í umhverfismálum. Og er það í ljósi þess nána sambands sem er á milli mannlegra athafna og náttúrulegs umhverfis að leitast sé við að spá fyrir um áhrifin í nútíð og framtíð.

Ávinningur af mati á umhverfisáhrifum

Meðal áberandi kosta eru:

• Inntaka mismunandi geira íbúa og náttúrulegt umhverfi.
• Framkvæma mælanlegar og rekjanlegar spár sem hægt er að veita ákvörðunaraðilum.
• Þekkja þær aðgerðir sem draga úr áhættu.
• Þekktu áhrifin fyrirfram til að sjá fyrir þau eða forðast að taka mikla áhættu.
• Koma í veg fyrir að léleg áætlanagerð valdi því að verkefni verði hætt og hugsanlegt tap á fjárfestingum.
• Þekki fyrirfram hvaða lög ber að fylgja í umhverfismálum. Sem mun draga úr kostnaði fyrir fjárfesta og eigendur, sem og umhverfiskostnað.
• Forðastu kostnað við úrræði í skiptum fyrir forvarnir.

Matsaðferð á umhverfisáhrifum (PEIA)

Hvernig það er framkvæmt fer eftir löggjöf hvers lands og almennt er málsmeðferð tæknileg. Að auki hefur International Institute for Sustainable Development (IISD) hannað handbók með það að markmiði að veita þjálfun í lykilhlutverkum, innan ramma viðkomandi löggjafar.

Í þessum skilningi eru skrefin sem fylgja skal fyrir mat á umhverfisáhrifum almennt staðfest:

1. Skimunarferli: Með hvaða aðferðafræði er beitt til að vita hvort þau áhrif sem framkvæmd getur haft á umhverfi og velferð séu nógu alvarleg til að hægt sé að gera fullt mat á umhverfisáhrifum.
2. Valferli: Þar sem tilgangur, markmið og meginreglur sem á að skilgreina fyrir verkefnissvæðið eru settar fram, sem og færibreytur.
3. Mat á áhrifum og mótvægismat: Hér er lagt mat á áhrif fyrirhugaðrar framkvæmdar og valmöguleikar sem eru í boði fyrir umhverfið, samfélag, atvinnulíf og leiðir til að lifa af; sem og leiðin sem kemur upp til að draga úr skaðlegum áhrifum, útvega aðra kosti.
4. Áhrifastjórnun: Lagðar eru til aðferðir til að fylgjast með og bregðast við því hvernig neyðarástand yrði frammi fyrir áhættu.
5. Skýrsla: Í þessu skrefi er skjalið útbúið með upplýsingum um fyrri skref.
6. Farið yfir skýrslu og leyfisveiting: Hér er sannleiksgildi og tímabærni upplýsinganna, svo og aðferðafræði sem notuð er, staðfest. Fari svo að allt sé í samræmi við það sem sett er af hálfu stjórnvalds er samsvarandi leyfi veitt fyrir framkvæmd verksins.

Hins vegar, eftir niðurstöðu matsins, getur stjórnvald valið að:

1. Heimilið framkvæmd verkefnisins eða starfseminnar eins og óskað er eftir.
2. Heimilið, en með skilyrtum hætti, verkefnið. Það er, svo framarlega sem ákveðnar breytingar eru gerðar, koma í veg fyrir eða draga úr neikvæðum umhverfisáhrifum.
3. Neita um heimild og hið síðarnefnda er almennt gefið, ef:
   1. Það stríðir gegn öllum lögum, reglum eða reglugerðum.
   2. Þegar það setur eina eða fleiri tegundir í hættu sem hafa verið lýstar í útrýmingarhættu eða í útrýmingarhættu.
   3. Rangar upplýsingar finnast.