Η ταξική πάλη είναι μια έννοια που ανήκει στον σοσιαλισμό και αποτελεί τη θεωρητική του βάση. Διαπιστώνει ότι η ύπαρξή του είναι απαραίτητη, τοποθετώντας ως ανταγωνιστικά κόμματα την εργατική ή εργατική τάξη και την καπιταλιστική αστική τάξη.
Η αρχή της ταξικής πάλης σε μια κοινωνία ή μια οικονομία είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της κατανόησης ή της μελέτης της πραγματικότητας που πραγματοποιείται από τις σοσιαλιστικές, μαρξιστικές και κομμουνιστικές θεωρίες.
Η ύπαρξη κάποιας έντασης ή σύγκρουσης μεταξύ διαφορετικών κοινωνικών τάξεων (προλεταριάτο εναντίον καπιταλιστικής αστικής τάξης) είναι επαρκής αιτία για την αναδιοργάνωση ενός κράτους με άξονα τον σοσιαλισμό και την εξίσωση κάθε ατόμου με το κράτος.
Ιστορική αντίληψη της ταξικής πάλης
Παρά το γεγονός ότι αυτή η έννοια είναι έντονα σοσιαλιστική και ευρέως αναπτυγμένη στις θεωρίες του Μαρξ ή του Ένγκελς, επισημαίνεται σε αυτές ότι ιστορικά η ταξική πάλη υπήρχε πολύ πριν από την εμφάνιση της καπιταλιστικής κοινωνίας ως αποτέλεσμα της εκβιομηχάνισης.
Με αυτόν τον τρόπο, φαινόμενα όπως η σκλαβιά ή η ύπαρξη φεουδαρχικών καθεστώτων με τους αντίστοιχους υποτελείς ή απλούς τους νοούνται ως ξεκάθαρα παραδείγματα ύπαρξης ανισοτήτων σε διαφορετικές κοινωνίες διαχρονικά.
Παράλληλα, αξίζει να αναφέρουμε ότι υπάρχουν διαφορετικές απόψεις και αντιλήψεις σχετικά με την ταξική πάλη. Έτσι, μπορούμε να βρούμε το αναρχικό, συντηρητικό και μαρξιστικό όραμα. Από την αναρχική αντίληψη, η ταξική πάλη βασίζεται στην προέλευση του όρου που επινόησε ο Nicholas Machiavelli. Από την πλευρά του, το συντηρητικό όραμα δεν σημαδεύεται από καμία ιστορική στιγμή, αφού βασίζεται στην ιδέα ότι οι φτωχότερες τάξεις επιδιώκουν να πλουτίσουν και να αλλάξουν την κοινωνική τους θέση. Τέλος, το μαρξιστικό όραμα σηματοδοτείται ξεκάθαρα από το έργο του Καρλ Μαρξ, ο οποίος καθιερώνει τη δική του οπτική για το θέμα.
Στόχοι της ταξικής πάλης
Από μια σοσιαλιστική θεωρητική σκοπιά, η ύπαρξη της ταξικής πάλης προϋποθέτει την επίτευξη ορισμένων στόχων:
- Η κοινωνική, πολιτική και οικονομική πρόοδος μπορεί να επιτευχθεί μόνο με την ταξική πάλη και την επίτευξη (στην τελική της κατάσταση) της δικτατορίας του προλεταριάτου.
- Είναι απαραίτητο να τοποθετηθούν τα ανταγωνιστικά στοιχεία στα άκρα: το προλεταριάτο που προσφέρει την ικανότητά του να εργάζεται ενάντια στην αστική τάξη που κατέχει τους συντελεστές παραγωγής σε ένα συγκεκριμένο μέρος και απασχολεί τους πρώτους.
- Ο μόνος τρόπος για να καταργηθεί ο αγώνας είναι η εγκαθίδρυση μιας ισότιμης και αταξικής κοινωνίας. Για τον σοσιαλισμό, μιλάμε για δικτατορία του προλεταριάτου μέσω μιας επανάστασης.
- Το απαραίτητο βήμα πριν από αυτό το τέλος θα ήταν η ανάπτυξη της αντίστοιχης ταξικής συνείδησης.