Μια οικονομική υποχρέωση είναι ένας διαπραγματεύσιμος χρεωστικός τίτλος που οι εταιρείες και οι κυβερνήσεις θέτουν σε κυκλοφορία ως εργαλείο χρηματοδότησης προσελκύοντας νέους επενδυτές. Συνήθως διαφέρουν από το ομόλογο εστιάζοντας σε μακροπρόθεσμες περιόδους, αν και συχνά ονομάζεται άμεσα (μακροπρόθεσμο) ομόλογο.
Η κατοχή υποχρέωσης εγγυάται τη μελλοντική είσπραξη ενός ποσού που σχετίζεται με την αποπληρωμή σε καθορισμένη χρονική περίοδο, μαζί με προηγουμένως συμφωνημένους τόκους που θα εξαρτηθούν από την εν λόγω περίοδο. Με άλλα λόγια, είναι ένα χρηματοδοτικό εργαλείο αρκετά παρόμοιο με το ομόλογο.
Υποχρεώσεις λέγεται ότι είναι διαπραγματεύσιμοι τίτλοι, επειδή εντάσσονται σε μια ρυθμιζόμενη και ανταγωνιστική αγορά. Αυτό προϋποθέτει ότι υπάρχει κυκλοφορία (δηλαδή αγοραπωλησία) αυτού του τύπου χρηματοοικονομικών προϊόντων.
Όπως έχει επισημανθεί, αν και η υποχρέωση συνήθως συνδέεται περισσότερο με τον ιδιωτικό τομέα, υπάρχει επίσης ο δημόσιος τρόπος μέσω ομολόγων που εκδίδονται από χώρες ως μοντέλο δημόσιας χρηματοδότησης.
Και στις δύο περιπτώσεις θα μιλούσαμε για ένα ιδιαίτερα χρήσιμο χρηματοδοτικό μέσο όσον αφορά την απόκτηση περισσότερης χρηματοδότησης και την ανάπτυξη οικονομικής δραστηριότητας.
Χαρακτηριστικά μιας υποχρέωσης
Υπάρχουν μια σειρά από χαρακτηριστικά που καθορίζουν αυτόν τον τύπο χρηματοοικονομικού προϊόντος:
- Θεωρούνται πιο ευέλικτο και οικονομικό μοντέλο χρηματοδότησης από το παραδοσιακό δάνειο από πιστωτικά ιδρύματα.
- Στην περίπτωση των εταιρειών, και σε αντίθεση με τις μετοχές, δεν προϋποθέτουν παράδοση τμήματος της εταιρείας ή τμήματος του ελέγχου της.
- Έχουν, όπως και άλλοι τύποι τίτλων, στοιχεία όπως ημερομηνία αξίας, ποσό, σχετικό επιτόκιο και ημερομηνία λήξης. Όλα αυτά εκφράζονται σε ένα επικυρωμένο και επίσημα ρυθμιζόμενο έγγραφο ή τίτλο.
- Η πιο κοινή επιλογή υποχρέωσης είναι μια μακροπρόθεσμη ασφάλεια σταθερού εισοδήματος.
Υποχρέωση από πλευράς κερδοφορίας
Συχνά συνδέονται με υψηλά επίπεδα κέρδους και υψηλά επιτόκια, καθιστώντας αυτά τα είδη προϊόντων πολύ ελκυστικά. Είναι απαραίτητο να δηλωθεί ότι κάθε φορά που υπάρχει μεγαλύτερο περιθώριο κέρδους, υπάρχει μεγαλύτερος σχετικός κίνδυνος.
Από την πλευρά του επενδυτή, αυτοί οι τίτλοι έχουν υψηλότερες αποδόσεις από άλλους, δεδομένου των υψηλότερων επιτοκίων με τα οποία είναι ζευγοποιημένοι.
Η κατοχή από έναν επενδυτή μιας υποχρέωσης μιας εταιρείας ή ενός χρέους μιας συγκεκριμένης χώρας εγγυάται ότι έχει τη δέσμευση να κάνει την επιστροφή του εν λόγω ποσού σε μια καθορισμένη χρονική περίοδο, ακριβώς με τον τόκο που δημιουργείται (γνωστά ως κουπόνια).
Αυτά τα εταιρικά χρεόγραφα έχουν επίσης προθεσμία για πλήρη αποπληρωμή, γνωστή ως ημερομηνία λήξης.
Διαφορά μεταξύ υποχρέωσης και ομολόγου
Εξ ορισμού, συνήθως προσδιορίζονται ως συνώνυμες έννοιες. Αυτό συμβαίνει αφού στον αγγλοσαξονικό κόσμο γενικεύεται ο όρος bond.
Στην οικονομική πρακτική θεωρείται ότι τα ομόλογα περιλαμβάνουν χρηματοοικονομικά προϊόντα με διάρκεια μικρότερη των πέντε ετών, ενώ οι υποχρεώσεις κατευθύνονται σε μεγαλύτερα χρονικά διαστήματα.