Η ευρωπίστωση αναφέρεται σε διεθνείς πράξεις μέσω των οποίων μια χρηματοπιστωτική οντότητα ή ίδρυμα χορηγεί δάνειο σε άτομο, εταιρεία, ίδρυμα ή κυβέρνηση και σε διαφορετικό νόμισμα από αυτό που βρίσκεται σε εξέλιξη στην εν λόγω περιοχή.
Αυτός ο τύπος πίστωσης ή τραπεζικού δανείου γίνεται συνήθως μέσω ευρωνομισμάτων, δηλαδή είναι οι καταθέσεις που αποτιμώνται σε νόμισμα ή ξένο νόμισμα που συνθέτουν τα δάνεια που θα παραδοθούν σε αυτού του είδους τις τραπεζικές εργασίες.
Όπως και με την έννοια του ευρωνόμισμα, η χρήση του προθέματος «ευρώ» εξηγείται από την προέλευση και την επέκταση στην Ευρωζώνη αυτού του είδους πίστωσης. Ωστόσο, ο ορισμός διατηρήθηκε με την πάροδο του χρόνου και καλύπτει οποιαδήποτε περιοχή και νόμισμα στον κόσμο.
Από την άλλη πλευρά, το πιο συνηθισμένο πράγμα στην οικονομική ζωή είναι ότι οι ευρωπιστώσεις χορηγούνται με προκαθορισμένες προθεσμίες και τοποθετούνται μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα. Μια άλλη σημαντική λεπτομέρεια αυτού του τύπου λειτουργίας είναι ότι συνοδεύεται από το αντίστοιχο κυμαινόμενο επιτόκιο που επηρεάζει την αποπληρωμή του δανείου. Αυτό το επιτόκιο καθορίζεται συνήθως με προσοχή στις αποδόσεις των διαφορετικών νομισμάτων στην αγορά και στην εξέλιξή τους, καθώς και στις καταθέσεις που αποτιμώνται σε αυτά.
Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι οι ευρωπιστώσεις έχουν την απαίτηση ότι ο δικαιούχος τους πρέπει να είναι πράκτορας που δεν ανήκει στη διατραπεζική αγορά. Ένα βασικό παράδειγμα ευρωπίστωσης είναι για παράδειγμα ένα δάνειο που χορηγείται από μια γαλλική τράπεζα σε δολάρια, για παράδειγμα.
Ενωτική Ευρωπίστωση
Είναι αρκετά συχνό το ενδεχόμενο η ευρωπίστωση να χορηγείται από ένωση ή ομάδα τραπεζών, λαμβάνοντας αυτό το φαινόμενο την ονομασία της ενοποιημένης ευρωπίστωσης.
Αυτό το είδος πίστωσης προκύπτει συνήθως ως αποτέλεσμα της προσπάθειας μείωσης των κινδύνων ή, τουλάχιστον, της διανομής τους μεταξύ των συμμετεχουσών οντοτήτων, ειδικά εάν μιλάμε για μεγάλα χρηματικά ποσά προς δανεισμό.