Ευρωομόλογο

Τα ευρωομόλογα σχετίζονται με εκδόσεις εκτός των συνόρων της χώρας προέλευσης, αλλά δεν σημαίνει ότι το ομόλογο έχει εκδοθεί στην Ευρώπη ή ότι είναι σε ευρώ. Δεν πρέπει να συγχέεται με ξένους δεσμούς.

Παραδείγματα ευρωομολόγων:

• Ομόλογα που εκδόθηκαν από κινεζική εταιρεία, σε γεν και διαπραγματεύονται εκτός Ιαπωνίας.
• Ομόλογα που εκδίδονται από τη Γερμανία, εκφράζονται σε δολάρια ΗΠΑ και διαπραγματεύονται εκτός των Ηνωμένων Πολιτειών.

Χαρακτηριστικά των ευρωομολόγων

Τα κύρια χαρακτηριστικά των ευρωομολόγων είναι:

• Είναι πολύ ευέλικτα μέσα, καθώς προσφέρουν στους εκδότες τη δυνατότητα να επιλέξουν τη χώρα έκδοσης με βάση το ρυθμιστικό πλαίσιο, τα επιτόκια και το βάθος της αγοράς.
• Είναι πολύ υγρά όργανα, αγοράζονται και πωλούνται εύκολα.
• Οι εκδότες του ποικίλλουν: πολυεθνικές εταιρείες, κυρίαρχες κυβερνήσεις και υπερεθνικές οντότητες.
• Είναι πολύ ελκυστικά για εταιρείες που εδρεύουν σε χώρες που δεν διαθέτουν μεγάλη κεφαλαιαγορά, αν και ενέχουν επίσης συναλλαγματικό κίνδυνο.
• Υπάρχει ένα αυξανόμενο ποσοστό εκδόσεων που προέρχονται από αναδυόμενες αγορές.

Σχέση ευρωομολόγων με την Ευρώπη

Από την άλλη πλευρά, η δεύτερη προοπτική των ευρωομολόγων είναι ότι αποτελούν και μια θεωρητική πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για έκδοση δημόσιου χρέους αμοιβαιοποιημένο ή κοινωνικοποιημένο από όλες τις χώρες που ανήκουν στην ευρωζώνη ή από οποιονδήποτε από τους θεσμούς της. Αυτά τα ζητήματα θα γίνονται μέσω της ΕΚΤ, αναμενόμενα.

Ωστόσο, υπάρχουν αρκετοί λόγοι που εμποδίζουν την πρόοδο προς την απαραίτητη συναίνεση για την οριστική εργαλειοποίησή της.

Αιτίες που προωθούν τη δημιουργία ευρωομολόγων

Η κρίση χρέους που υπέστη ως αποτέλεσμα της χρηματοπιστωτικής κρίσης του 2007 ήταν το έδαφος για αυτήν την προσέγγιση. Οι περιφερειακές χώρες της νότιας Ευρώπης έχασαν την εμπιστοσύνη των πιστωτών λόγω της σοβαρής οικονομικής κατάστασης που περνούσαν και αναγκάστηκαν να προσφέρουν τα ομόλογα του δημόσιου χρέους τους με πολύ υψηλά επιτόκια.

Σε ένδειξη αλληλεγγύης, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρότεινε το 2011 να συμβάλει στη μείωση του κόστους χρηματοδότησης αυτών των χωρών, μέσω κοινών εκδόσεων χρέους που ήταν εγγυημένα από ολόκληρη τη ζώνη του ευρώ, προσφέροντας μεγαλύτερη ασφάλεια στους επενδυτές σε σύγκριση με ανεξάρτητες εθνικές εκδόσεις.

Πλεονεκτήματα και ωφελούμενες χώρες

Οι μεγάλοι ωφελούμενοι θα ήταν η Ιταλία, η Ισπανία, η Πορτογαλία και, ιδιαίτερα, η Ελλάδα. Η κοινή έκδοση θα τους παρείχε τα ακόλουθα πλεονεκτήματα:

• Μειώστε το χρέος σας σε σύγκριση με μεμονωμένα θέματα.
• Έχετε την σιωπηρή έγκριση χωρών με πολύ φερέγγυα, όπως η Γερμανία ή η Αυστρία.
• Να αμβλυνθούν οι τεράστιες χρηματοδοτικές διαφορές μεταξύ των χωρών που απαρτίζουν την ευρωζώνη.
• Παροχή μεγαλύτερης σταθερότητας στο ενιαίο νόμισμα, αντικαθιστώντας τα προγράμματα διάσωσης και τις μεγάλες διαρθρωτικές ανισορροπίες ορισμένων μελών – ως εκ τούτου ονομάζονται επίσης «ευρωπαϊκά ομόλογα σταθερότητας».

Επιπλέον, η ζώνη του ευρώ θα ενισχυθεί με την πρόοδο στην οικονομική ολοκλήρωση.

Μειονεκτήματα και πληγείσες χώρες

Ωστόσο, θα υπάρξουν επίσης χώρες που θα επηρεαστούν, όπως η Γερμανία, η Αυστρία, η Ολλανδία και η Φινλανδία, μεταξύ άλλων.

Τα κράτη της βόρειας και κεντρικής Ευρώπης, που ξεκίνησαν από πιο υγιείς οικονομίες, αντιτάχθηκαν στην πρόταση να μοιραστούν τον κίνδυνο και δεν είδαν με καλά μάτια την υποχρέωση να χρηματοδοτήσουν το χρέος χωρών με έντονες ανισορροπίες. Η αποδοχή της πρότασης θα σήμαινε για αυτούς:

• Αμοιβαίαση του κινδύνου των χωρών του Νότου: Σε περίπτωση χρεοκοπίας οποιασδήποτε χώρας, τα υπόλοιπα κράτη θα πρέπει να αναλάβουν την ευθύνη για τα ευρωομόλογα που είχε εκδώσει αυτή η χώρα και να επιστρέψουν τα χρήματα στους επενδυτές σύμφωνα με τους συμφωνηθέντες όρους και όρους επιτοκίου .
• Πρέπει να αναλάβουν μέρος του επιπλέον κόστους που απαιτούσε η αγορά από τις χώρες του Νότου για την έκδοση χρέους, που αντικατοπτρίζεται στο ασφάλιστρο κινδύνου τους (η διαφορά μεταξύ του επιτοκίου του χρέους ενός κράτους και ενός άλλου κράτους αναφοράς).
• Περιορισμός της διασποράς των ασφαλίστρων κινδύνου μεταξύ των κεντρικών και βόρειων πολιτειών και των περιφερειακών εις βάρος των πρώτων, για τις οποίες θα αυξανόταν.