Το Eurodollar είναι οποιαδήποτε κατάθεση σε δολάρια εκτός των Ηνωμένων Πολιτειών. Αυτά τα χρήματα δεν υπάγονται στη δικαιοδοσία της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των Ηνωμένων Πολιτειών, της οντότητας που κατευθύνει τη νομισματική πολιτική αυτής της χώρας.
Τα ευρωδολάρια αντιπροσωπεύουν μεγάλα χρηματικά ποσά σε όλο τον κόσμο, επειδή το δολάριο είναι το κύριο αποθεματικό νόμισμα. Με άλλα λόγια, είναι το μέσο ανταλλαγής που χρησιμοποιείται περισσότερο στις διεθνείς συναλλαγές.
Για το λόγο αυτό, σε παγκόσμιο επίπεδο, οι μεγάλοι επενδυτές και οι επιχειρηματίες που ασχολούνται με το εξωτερικό εμπόριο πρέπει να αποταμιεύουν ή/και να χρηματοδοτούνται στο αμερικανικό νόμισμα.
Προέλευση του ευρωδολαρίου
Η προέλευση του όρου Eurodollar δεν σχετίζεται με το ευρώ, αλλά με τον ψυχρό πόλεμο. Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, άρχισαν να γίνονται καταθέσεις σε δολάρια σε ευρωπαϊκές τράπεζες, κυρίως από Κινέζους και Σοβιετικούς επενδυτές.
Αυτοί οι επιχειρηματίες ήθελαν να αποταμιεύουν σε ένα σταθερό νόμισμα όπως το βορειοαμερικανικό. Ωστόσο, φοβήθηκαν ότι οι λογαριασμοί τους στο αμερικανικό τραπεζικό σύστημα θα κατασχέθηκαν. Αυτό, ως αντίποινα για εχθρικές ενέργειες των κυβερνήσεών τους, όπως η εισβολή της Σοβιετικής Ένωσης στην Ουγγαρία το 1956.
Προθεσμιακά συμβόλαια Eurodollar
Τα συμβόλαια μελλοντικής εκπλήρωσης ευρωδολαρίων διαπραγματεύονται στο Χρηματιστήριο Εμπορευμάτων του Σικάγου (CME). Πρόκειται για συναλλαγές όπου οι τράπεζες καθορίζουν σήμερα το επιτόκιο για ένα δάνειο που θα γίνει σε μεταγενέστερο διάστημα.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι τα συμβόλαια μελλοντικής εκπλήρωσης Eurodollar αντιπροσωπεύουν ένα πολύτιμο εργαλείο για τους επενδυτές, επειδή τους επιτρέπει να προστατεύονται από τις διακυμάνσεις των επιτοκίων.
Για παράδειγμα, ας δούμε την περίπτωση ενός προθεσμιακού συμβολαίου Eurodollar για $10.000. Έστω ότι το μηνιαίο επιτόκιο είναι σήμερα τον Ιανουάριο στο 0,8% και συμφωνείται επιτόκιο 1% για δάνειο που θα χορηγηθεί τον Απρίλιο.
Εάν το επιτόκιο ανέβει πάνω από 1% σε τρεις μήνες, ο οφειλέτης απέκτησε τη χρηματοδότηση με χαμηλότερο κόστος. Ωστόσο, εάν το επιτόκιο πέσει κάτω από το 1%, η επιχείρηση θα είναι κερδοφόρα για τον πιστωτή επειδή θα λάβει περισσότερους τόκους.